ШТО СЕ СЛУЧУВА ВО ТВОЈАТА ОКОЛИНА? ДАЛИ СИ НЕЈЗИН РОБ ИЛИ КРЕАТОР?

Познат факт е дека 5% луѓе прават работите да се случат, 15 % следат што се случува а останатите немаат поим зошто е така како што е. Што се случува денес во Македонија, во светот? Кои се промените што ги живееме денес? Што треба да знаеме за да се справиме со нив? Модерната цивилизација почива на животинското во човекот . Во животинскиот свет владее правилото дека пониските врсти го подржуваат животот на повисоките видови созданија. На пример, животот на човекот е подржан од растенијата и животните. Тие му обезбедуваат храна и енергија за да се движи и да поседува сила. Човекот нив ги јаде но истовремено и ги негува и одгледува бидејќи знае дека тие му се поддржувачи на опстанокот. Дали истиот принцип важи и кај луѓето. Постојат слуги и газди, робови и господари, поданици и кралеви, работници и директори, народ и политичари. Првите ги поддржуваат вторите., а вторите ги негуваат и одгледуваат (со морков и стап) за тој однос да трае што подолго. Тој однос постои само со целосната согласност на двете страни. Дали и ти си направил ваква согласност со некој што се грижи за твојата егзистенција? Знаеш ли со кого и сакаш ли да го раскинеш? Двете крајности во одржување на тој однос надреден и подреден (владетел и владеан) се однесуваат на тоа кој ќе биде начинот на обезбедување на средства за живот (храна, живеалиште облека, образование, здравје, безбедност) на подредените (слуги, робови, поданици, работници, народ, граѓани). Првата крајност е сите создаваат за сите и трошат од сите а втората крајност е секој си создава и троши за себе. Првиот начин го создал робовладетелството, социјализмот, комунизмот додека пак вториот бил основата на првобитната заедница, феудализмот и либералниот капитализам. Каква околина имаш ти денес во Македонија? После комунизмот отпочна процесот на префрлање на обврските од државата (сите) кон тебе (поединецот-граѓанинот). Начинот на кој порано се создаваше од сите за сите престана да постои а почнаа промени кои се нарекуваа реформи. Основата на таа реформа беше да ти ја префрлат обврската ти самиот да си обезбедуваш средства за живот (да си најдеш работа, да заработиш за храна, живеалиште, да си плаќаш за образование, здравство и сопствената безбедност). Тоа што не си подготвен и способен за тоа не го менува ниту пак го забавува започнатиот процес. Така креираната и наметната околина предизвика многу поединци да потклекнат и да не успеат да се прилагодат на промените. Тие и понатаму продолжија да го бараат тоа што го нема, некој друг да им обезбеди егзистенција (основата на секоја робовска филозофија). И сеуште се лажат дека таа околина ќе се врати.. За такво нешто им служат тврдењата дека можеш да се вработиш само ако си член на партија, и тоа не било која туку член на владејачката партија. Во претходните текстови објаснив зошто, доколку вниманието ти е насочено во вистинска насока, тебе не ти е потребно многу време за да се оспособиш сам да си обезбедуваш средства за живот. Овде ќе се осврнам повеќе на тоа како не ти беше овозможено да го постигнеш тоа. Кога почнаа твоите проблеми од новата околина, твоето и вниманието на другите како тебе им беше свртено кон тоа колку се добри и чесни надредените (политичарите). Тие се посочуваа како виновници доколку тебе не ти беше добро во животот. Односно постојано твојот ум беше потхрануван со мисли дека некој друг треба да ти ја обезбеди основната егзистенција. Тој начинот на размислување те задржува на нивото на подреден и манипулиран. Од тоа ниво ти не се осмелуваш да помислиш дека имаш потенцијал сам да се избориш за она што ти треба во животот. Зошто овој начин на размислување е погрешен за тебе. Затоа што мислите со кои се согласуваш се одговорни за твојот живот. Мислите се причина за се што ти се јавува како состојба во животот. Па така, ако мислиш дека некој друг треба да се грижи за тебе тогаш твоите акции се кон барање на таква личност или група на личности (партии). Таквите акции ќе имаат за последица тропање од врата на врата, слушање многу оправдувања или ветувања и чекање нештата да се случат. Додека чекаш ти не создаваш, а ако не создаваш нема да имаш што да разменуваш со другите. Спротивен начин на размислување е да се свртиш кон себе, да ги откриеш твоите способности, да си ја повратиш довербата во себе и да почнеш да создаваш вредности што ќе ги разменуваш со другите луѓе. Значи во истата околина ти можеш да избереш помеѓу неколку начини на размислување. Секој од нив има различни последици по тебе. Те повикуваме да се приклучиш на заедницата на КРЕАЦИЈА, организација посветена на градење на заедница на луѓе кои сакаат да го прекинат односот надредени и подредени и да овозможи потенцијалот на личноста и неговите достигнувања да му го одредуваат квалитетот на животот. creation@t.mк

СЕКОЈ ЧОВЕК УСПЕВА ВО ТОА ШТО ГО РАБОТИ

Човекот одамна открил дека има ум и дека може да мисли,.Сфатил дека неговиот ум е неговото најсилно оружје. Но која е таа идеална состојба на неговиот ум во која тоа оружје е намоќно во решавањето на проблемите на постоењето? Не постои ништо пофлексибилно од човековата способност да мисли и верува. Неговиот капацитет (способност да искуси нешто) за промени е речиси неограничен. Значи природата на човекот и состојбата на умот насекаде во светот, па и во Македонија, може потполно да се промени и тоа за временски период од само неколку години. (за ова има многу примери во човековата историја:-ширењето на христијанството;-исламот;-крстоносните вони;-револуционерните движења;-идејата за комунизмот и сл).Штом луѓето се менувале во толкав голем број тогаш менувањето на еден човек би било речиси едноставно. И тоа е точно. Секој , па и ти, има искуство дека се менувал во текот на неговиот живот. Што треба човек да знае за да може за само неколку недели да постигне значајни подбрувања: 1. Човекот е навикнат на промени. Бистрината и способноста на твојот ум се намалуваат кога ти чувствуваш дека мора да протестираш против промената. А треба ли да протестираш што твојата околина се менува секој ден? 2. Човекот е успешен. ( Потоа рече Бог „ да создадеме човек според нашиот образ и подобие... кој ќе биде господар.... над целата земја и над се што се движи по земјата“,Прва книга Мојсеева,1.26) Ова е очигледно бидејќи човекот опстојува до денес. И тој е успешен бидејќи има власт и може да менува. Твоја цел е освојување на околината. Кога не си успешен во освојување и контрола на твојата околина направи промена во формата и методите и врати го повторно твоето владеење. 3. Човекот не се прилагодува на околината. Тој ја прилагодува околината на себеси. Во тоа лежи твојот успех. Кога ти нема да успееш да ја прилагодиш околината, кога ти заостануваш во контролата на твојата околина ти се менуваш себеси или твоите идеи се додека повторно не можеш да ја менуваш околината. Но зошто обие три големи квалитети на човекот, засновани на моќта на неговиот ум, не функционираат кај најголем број на поединци. Функционираат ли кај тебе? Поради грижите за сопствениот ум и состојбата на постоење, како и поради неговиот напор да ги контролира другите, човекот присвоил робовска филозофија. Секоја личност која измислува или користи ваква филозофија всушност се стреми да се ослободи од тоа наметнато ропство и со некој свој изум силата на другите да ја анулира. Ова на крај води до стапица за самиот корисник. Очигледен закон, а не мислење, е дека оној кој ги поробува и ограбува сопствените пријатели на крајот и самиот станува поробен и ограбен. Подучувањата дека човекот треба да се прилагодува на неговата околина, а не да ја прилагоди неа на себе, е токму таква робовска филозофија и не е корисна- само затоа што е спротивна на вистината. Обидите за поробување произлегуваат од стравот, кој е предизвикан од загубата на самодоверба во сопствената способност да се успее. Така е созададен овој наш свет во кој самодовербата се бара преку ограбување на другите. Тоа е почетокот на пропаѓање на општествата. Секој може да се ослободи од робовската филозофија која настанала во моментот кога ти си престанал да ги решаваш проблемите на твоето постоење и си посакал некој друг да се грижи за нив. Затоа врати се и ти кон врвните, од Бога дадени, човечки квалитети (навикни се на промени, владеј со промените, менувај се за да ја промениш твојата околина). Применливи решенија за разбирање на горенаведното побарајте преку creation@t-home.mk Comments Leave a Reply

ЗНАЕШ ЛИ КАКО ДА СИ СРЕЌЕН ?

Во минатиот текст споменав дека не се чувствуваш среќен и задоволен кога не си способен да ги поднесеш состојбите што постојат. Тоа е најсоодветната дефиниција за несреќа: неспособност да се соочи тоа што постои. Постојат четири основни лични работи за кои ти треба да се грижиш, да поставуваш цели и да постигнуваш личен развој? Како го остваруваш тоа истовремено стануваш се повеќе и повеќе среќен. Тоа се: здравјето, времето, парите и пријателите. Си размислувал ли како, додека си сега сосема здрав, да ја примениш формулата времето е пари? Дали некој ти објаснил како времето се трансформира во пари. И на сето ова како користејќи ја формулата за среќа да стекнуваш се повеќе и повеќе пријатели. Колку и да ти изгледа невозможно да го научиш ова не се откажувај. Вистинското и корисното знаење не се стекнува лесно. Но неговата примена ти овозможува да ги решиш проблемите. Корисноста на знаењето се мери според тоа колку ти овозможува да ги соочиш со животни проблеми и колку ти обезбедува квалитетно живеење. Постојат правила за среќно живеење. Едно од нив е да бидеш способен да искусиш се. За да стекнеш знаење од тоа потребно е да можеш нештата да ги видиш, измериш и почувствуваш. Искуси го знаењето да управуваш со своето здравје, време, пари и пријатели. creation@t.mk

Велигденски навики во секојдневното работење

Колумна, од 19.04.2020 

Празникот Велигден е еден од моментите кога се чувствуваме многу богато. 

Многу честитки со добри мисли и желби од и до другите луѓе за убавини и радости во животот. Секој што го слави празникот како да воскреснал на момент за сите луѓе. Испраќа најубави желби за добар живот, без разлика дали ги среќава често или ретко во текот на годината, дали ги сака повеќе или помалку и дали тој прв им честитал или тие нему. Толку добрина на момент во секој од нас, да помисли на животите на другите и да ги потсети дека не се сами на својот животен пат. Секој накратко, посакува своето постоење да биде од полза и помош за другите. Не можам да си одговорам зошто овие способности мнозинството ги користи само за време на празникот. Зошто не траат преку цела година? Толку ли е тешко да воскреснуваме секој ден по малку , да испратиме добра мисла за другите и да им бидеме од помош со тоа што го работиме? Се оди во прилог дека не е тешко да се користат ваквите велигденски навики, впрочем сите ни одговараат на пораките задоволно и со почит. Во теоријата за претприемништвото, способноста успешно да се трансформираат идеите во дела, по правило, зависи од два фактори. 

1. Првиот е тежината на проблемот што се решава, поточно што луѓето сметаат дека е проблем за решавање и 
2. Вториот, бројот на луѓето на кои решението на проблемот им помогнал во животот и работата (парите и сите материјалните нешта). 

Тежината на проблемот за користење на велигденските навики во секојдневното работење е навистина голема. Без оглед на овој принуден карантин, во нашето општество секојдневно се оддалечувавме од себе, блиските и пријателите. Се што беше нудено од помалку блиските луѓе се прифаќаше како подобро од тоа што нудеа оние што ги знаеме и ни се блиски. Ги користевме велигденските навики кон луѓе што помалку ги познаваме, но не и кон тие со кои секојдневно живееме и работиме. Во времево на карантин малку се освестивме и започнаа промени кон подобро, се повеќе мислиме добро и им помагаме на другите. Бројот на луѓето што посакуваат овие навики да ги користат во работата и бизнисот се зголемува. Постепено во општеството се цени важноста на социјалниот капитал, градење на заедница на добри односи помеѓу луѓето со меѓусебна доверба и почит. Предизвикот на овој претприемачки потфат за секој од нас е што тој започнува од нас кон другите, а не обратно. Така како што секој го прави со праќањето на велигденски честитки, од него зависи дали ќе испрати и дали ќе одговори на честитките. Од моето лично и искуството на моите колеги знам дека напорот да се прифати предизвикот се исплаќа. Некогаш добрите мисли и честитки од другите се многубројни и ја отпретуваат комуникацијата, но зарем не е така и со бројот на велигденските честитки што ги добиваме. Впрочем зад секој успешна бизнис идеја стои поединец или група на луѓе што се држат до велигденските навики. 

Велигден е потврда дека секој ги има способностите и навиките. Оваа 2020 година е многу поволна за секој што сака да го искуси овој предизвик. 

Ајде да ги применуваме велигденските навики секој ден и заедно. 

Да направиме, ако не секој ден, барем најголем број на денови од 2020 година да биде Велигден.

ЖИВОТОТ Е ТЕЖОК, АМА УБАВ

Зошто животот некогаш ни изгледа тежок, а некогаш многу убав? Што е тоа што прави некогаш да се чувствуваме тешко во врска со нашето живеење, а некогаш да се чувствуваме полетно и радосно? Во првиот случај се повлекуваме од животот, а во вториот сакаме да се вклучиме што е можно повеќе. Секогаш кога живееме од тоа што другите ни го даваат (земаат) , нашиот живот ни изгледа тежок. А кога живееме од тоа што ние сме го дале се ни изгледа убаво. Причината за ова е што ние создаваме живот преку она што го даваме., а не преку тоа што го земаме. Сепак заеднички именител на тешкиот и убавиот живот е размената. Таа преставува комуникација со околината и другите луѓе, а се состои од давање и земање. Разменуваме зборови, идеи, производи, имот и доверба. Овие се работите што ги даваме и земаме во комуникацијата и размената со другите луѓе. Вие го креирате вашиот живот до оној степен до кој успевате да ја водите, насочувате и контролирате вашата размена со другите луѓе. Постојат ли правила за да стекнеме способност да управуваме со размената што ја правиме со другите луѓе, а со тоа да креираме живот каков што сакаме? Да , тоа и многу друг работи се учат во училиштата и на факултетите. Дали тоа ви помогнало во животот ? Ако не сте задоволни од животот сигурно има нешто што не сте го научиле. ВАШАТА РАЗМЕНА ГО КРЕИРА ВАШИОТ ЖИВОТ? Зошто во одреден период од животот поголем дел од луѓето се повлекуваат од размената со другите луѓе и престануваат да го креираат својот живот?. Дали вам ви се случува ова? Акциите што ги превземате секогаш се со намера да креирате нешто, добро или лошо. Во акциите, користите два вида на способности: • вродени (волја, чувства, сетила-гледаш, слушаш, мирисаш, зборуваш, допираш) • научени (читаш, помниш информации, стекнуваш знаење за некоја област и слично) Преку нив стекнувате сопствено искуство, кое ве мотивира да продолжите да превземате акции и да креирате живот или пак ве стопират да продолжите да превземате акции. Во моето 20 годишно искуство на подучување и менторирање согледав дека една од причините за ова е верувањето дека научените способности се супериорни во однос на вродените. Затоа постојано бараме нови знаења и методи за нешто да работиме., се додека не се умориме и не почнеме да се повлекуваме од животот. Но всушност , причината за повлекување од акции за креирање на животот е моментот кога целосно сме се предале на идејата дека за успех во животот потребни ни се само научените способности. Врз основа на искуството како консултант, тренер и ментор забeлежав дека вродените способности на човекот се помоќни и посупериорни од научените. Поединецот што се поттпира на научените способности има ограничен простор за напредок. тој може да учи, да тренира и да превзема акции но степенот на личниот раст и развој е лимитиран. Од друга страна, оние што се враќаат на користење на вродените способности брзо и на чудесен начин постигнуваат успеси и резултати што ги посакуваат. За ова мое тврдење имам многу примери во средината каде делувам. Ова е причината што прифатив предизвик да понудам алатки што ќе го насочат поединецот кон зголемување на задоволството од сопствениот живот преку поголемо користење на неговите вродени способности. Имајќи предвид дека 7/10 од животот човек троши на работа- бизнис,избрав алтките за креирање живот да ги прилагодам на оваа област. Затоа што степен на користење на вродените способности за креирање ефекти во животот, најочигледен е во постигнувањето резултати во професијата и/или бизнисот. Прирачникот ви овозможува да откриете зошто си се откажал од своите вродени способности да го постигнеш тоа што го сакаш.

Одговор: Преку Бојата на гласот се препознават!

Човек сонувал сон. Одејќи по брегот на морето, здогледал во песокта два реда траги од стапала. Се свртел кон Бога и запрашал: „Господи што е ова?“ Господ му одговорил: дека тоа се стапките од времето кога ти и Јас заедно чекоревме низ животот. Човекот продолжил по брегот и одеднаш застанал зачуден. „Господи но зошто овде има само еден пар стапки, зошто си ме оставил сам да чекорам во животот?“ На тоа Господ му одговорил: „не , најмил мој, јас не те оставив никогаш. Тоа се само моите стапки кога јас те носев на раце во време на тешкотиите низ кои минуваше во тој период од твојот живот“. Ова е реалност за многу луѓе, групи и народи. Македонскиот народ ја поминувал оваа реалност низ сопствената историја на борба за опстојување на овие простори. Иако многу долго бил носен на раце, сепак во последните 60 години опстојување, ако се сврти наназад ќе види дека има два реда траги од стапала: неговите и на Господ. Да се чекори заедно со него значи подготвеност да се превземе одговорност за сопствените одлуки, поточно изборите што ги прави. • Зборот одговорност на англиски е responsibility или „response - ability“. Буквален превод би бил способност за одговор. На македонски би значело „одговор носи“. Која е одговорноста на денешната генерација Македонци во актуелното бурно време? Кој одговор треба да го донесе? Која способност за давање одговори на предизвиците на деношново време треба да ја стекне? Во последните 25 години оваа генерација на македонскиот народ превзеде поинаква одговорност од порано. Ако одговорноста на претходните генерации била друга, пред 1945 борба за слобода и стекнување сопствена држава, пред 1990 година зачувување на идентитетот и самобитност, после 1991 година оваа одговорност многу се промени. да се опстојува самостојно управувајќи со сопствена суверена држава. Дали оваа генерација, живи Македонци е дорасната на оваа задача? Може ли да ја превземе одговорноста да ја гради и развива државата за таа да биде столб за остварување на долгорочните национални интереси? Мојот одговор е може. Но тоа не треба да заврши само на дел или група, туку свеста за оваа одгорност да се пренесе на секој жив македонец денес. Задачата не е лесна, но може да се изврши. Потребно е да се работи за да се подигне колективната свест за одговорноста на секој поединец за остварување на оваа задача. Првата пречка за секој размуен што сака да работи на оваа доаѓа преку прашањето: „Со кој си? Со ВМРО-ДПМНЕ или со СДСМ?“. или „за Кој си?“. Навидум оние што се паметни,а всушност плашливи и неодговорни, велат за „никој не сум“. Мојот одговор е многу едноставен: јас сум со генерациите Македонци што изминатите два века се бореле за остварување на националните цели. Не само ова генерација, туку многу петходни и многу идни генерации ќе бидат за нив. Затоа никој од денешната генерација нема да опстојува долго, ниту ќе добие поддршка од мнозинството Македонски народ,доколку се откаже од тие со борба, крв и пот остварени национални цели. Денешното политичко водство не ги менаџира само краткорочните туку и трајните вечни национални цели за кои свој придонес дале многу претходни генерации. Што е тоа што со сигурност гарантира опстојување и остварување на целите на македонскиот народ? Што е правата суштина на македонските национални цели: 1. Држава конституирана со волјата на граѓаните на Република Македонија. и во која народот избира власт. 2. Институции кои се грижат за сите граѓани и способни да даваат одговори за проблемите на граѓаните, или одговорна власт. Но најважно, власт која не заборава кој ја избрал и зошто. 3. Зајакнување и поддршка на способностите на сите кои работат и водат бизнис за постојано зголемување на нивниот број во Република Македонија, или градење на заедништво врз основа на индивидуалните способности - правда= позицијата на секој поединец зависи од неговите спосбности и резултати. 4. Вклучување на оние што се надвор од економските , општествените и политичките текови во секојдневниот живот и зајканување на нивните способности самостојно да опстојуваат и напредуваат, или поддршка и на оние што во одреди периодот од животот им треба помош, милост кон хендикепираните. Сметам дека треба да се направи анализа за тоа како овие 4 столба на заедништвото на македонскиот народ се остварувале пред 100, пред 50 и пред 20 години, а како се остваруват сега. Вака поставени столбови на државноста и освестени/разбрани од што поголем број на граѓани ќе овозможат да се оценуваат резултатите и одговорноста на секој што претендира да биде менаџер на националните цели на македонскиот народ, за ова пишував повеќе во претходниот текст „Одлуката-Јас сум“. Денес имаме 2 пристапи кон националните интереси: првиот нив да ги остварува македонскиот народ и од него избрана власт и вториот, да се прави хаос, конфузија како основа да се бара и овозможи друг од надвор да се меша во решавањето на националните проблеми. Што ги разликува овие два пристапи денес? Бојата на гласот ? По неа, бојата на гласот, брзо се препознават кој за што е. Во зависност од тоа кој пристап ќе го прифати македонскиот народ, ќе се разликуваат два одговори Македонците да бидат носени на раце, од Господ или други од надвор, во остварување на својата самобитност или Можеме сами да чекориме заедно со Господ.

Одлуката -Јас сум.....!

Кога римските војници најпосле го заробиле Спартак и дружината , не можеле да го препознаат па прашале: „Кој е Спартак“? Бидејќи никој не одговорил на прашањето, тие повториле: Кој од вас е Спартак? Ако не кажете кој е, сите ќе ве убиеме. По краток молк станал еден и рекол: Јас сум Спартак. потоа друг. Јас сум...., па трет Јас сум..... и се така до последниот од дружината. Иако знаеле дека одат во смрт, сите се изјасниле дека се Спартак. Оваа приказна често се споменува во учебниците за стратешки менаџмент, за да се објаснат зборовите визија и цели. Секој се поистоветил со целта за која се борел Спартак, ослободување од ропството, почитување на личниот интегритет и право да се одлучува за сопствениот живот. Граѓаните на Република Македонија во актуелниот политички миг, ставени се во позиција да избираат со чии цели да се поистоветат. Со оние на СДСМ или оние на ВМРО-ДПМНЕ, со целите на Никола Груевски или со целите на Зоран Заев. Иако се работи за наметната криза, а граѓаните се принудени да избират помеѓу овие две опции, последиците ќе имаат долгорочен ефект. Стручната јавност се бави со прашањето каква разрешница треба да има оваа состојба, политичка или правна. И оваа дилема е вештачки наметната, за ова пишував во претходниот текст: Што и Кој е Македонија? Но многу посуштински е долгорочниот аспект на оваа состојба, кој треба да одговори на прашањето за националните цели на македонскиот народ и кој треба нив да ги менаџира, ВМРО-ДПМНЕ или СДСМ. Успешноста во опстојувањето (управувањето) на секоја заедница, па со тоа и на македонскиот народ, зависи од три работи: 1/поставување на национални цели, 2/избор на менаџмент кој треба да ги оствари и 3/следбеници кои сакаат да ги следат националните цели. Националните цели на македонскиот народ се поставени пред 2 века, независна и суверена Македонија која овозможува просперитет и напредок на оние што живеат во неа. Многу генерации се обидувале да управуваат со нивното остварување, од Илинденците со Крушевската Република, преку борците во антифашистичката војна, па се до денешната генерација Македонци кои преку референдум ги поставија темелите на Македонската држава. Македонскиот народ ги следел или не своите лидери на овој пат само доколку им верувал дека работат на остварување на националните цели. Ова од причина што Македонците многу добро знаат кои се националните цели. Со создавањето на државата Македонскиот народ им го дава или одзема мандатот на политичките партии за водење на Македонската држава во зависност од тоа дали им верува дека работат на остварување на националните цели. Во сегашниот политички момент граѓаните се соочени со избор дали да ја подржат партијата што има мнозинска поддршка во Македонија или партијата што бара од меѓународната заедница да ја донесе на власт без разлика на волјата на мнозинството граѓани. Многу е симптоматично што западната меѓународна заедница избра политичка партија што нема поддршка од народот. Зошто преку ноќ таа го смени ставот и пофалбите за Македонија како најголем реформатор во регионот, бизнис рај за странските инвеститори и пример за успешна економска политика, се претворија во најжестоки критики за... искрено не знам за што, можеби затоа што државата се развива побрзо отколку тие сакаат, се потпира на свои сили, а граѓаните се задоволни и ја подржуваат демократски избраната власт? ИЛИ затоа што преку неа забрзано се остваруваат националните цели на Македонскиот народ? Ова последново е многу поверојатно ако знаеме што се од нив „добро“ доживел македонскиот народ. Затоа секој Македонец во овој политички момент прави избор слично како оној за Спартак , Јас сум.... коалицијата на ВМРО-ДПНЕ или Јас сум... коалицијата на СДСМ. Со изборот секој граѓанин дологорочно го одредува патот за иднината, првиот е власт за остварување на националните цели, преку своја држава заснована на потенцијалот на македонските граѓани или вториот е држава, зависна и со цели наметнати од други, кои многу наликуваат на македонското минато. Од денешното Јас сум ..... секој превзема одговорност и ја одредува иднината на Македонија.